Mijn persoonlijke leven staat bol van de rituelen, al ben ik mij daar niet altijd even bewust van geweest. Maar laatst vroeg iemand mij na een live interview over het manifesteren van overvloed wat ik bedoelde met “Innerlijk werk” doen. (bekijk interview hier) Ik vertelde haar al snel wat ik iedere dag doe. Handelingen die voor mij zo gewoon zijn geworden. Mijn dagelijkse gewoontes zijn de tools waarmee ik mijn innerlijk werk verricht. Want innerlijk werk doen is de basis van een leven in overvloed. ( Lees hier over de manifestatiekracht van innerlijk werk)En met innerlijk werk bedoel ik dat ik bewust naar binnen keer om te onderzoeken wat daar leeft. Vaak is dat heel mooi en gaat het moeiteloos, maar er zijn ook tijden dat ik liever de deur voor mijn eigen neus dichtgooi. En in die tijden komt het aan op het ritueel dat een gewoonte is geworden.
We horen het woord, rituelen, de laatste jaren weer steeds meer terugkomen. Omdat rituelen vooral gelinkt waren aan religie of “de kerk” deden we er steeds meer afstand van in onze nuchtere maatschappij. Maar hoe nuchter wij als Nederlands volkje ook zijn, ook wij zijn mensen met levensvragen en houden we ons bezig met zingeving. De een bewuster dan de ander natuurlijk.
En naast persoonlijke donkere tijden we nogal eens ervaren leven we ook al een aantal jaar collectief in woelige tijden waarin niks zeker blijkt te zijn. Hebben we net het ergste ( dat hoop ik tenminste) van een pandemie achter de rug, begint er op ons continent een gewelddadige oorlog en krijgen we hier in de directe omgeving met de verwoestende gevolgen van onze klimaatcrisis te maken. En juist in moeilijke tijden zoals deze zoeken wij mensen naar houvast. En dat is precies wat rituelen bieden. Ze bieden structuur en houvast.
Moet je hiervoor dan naar de kerk? Het zal je moeder of oma misschien blij maken, maar nee, dat hoeft echt niet. Want rituelen spelen zich ook op dagelijks en persoonlijk niveau af. En juist die rituelen, die gewoon thuis tijdens de waan van alle dag hun vorm krijgen, kunnen zoveel rust en ruimte bieden. Denk aan het advies dat iedere ouder krijgt over het bed ritueel voor kinderen. Iedere dag dezelfde handelingen voor het slapen gaan, zorgt voor kalmte en voorspelbaarheid, waardoor het kind zich over kan geven aan de nachtrust.
Ik zal je een inkijkje geven in een van de rituelen waarmee ik mijn dag start. Ik hoop je ermee te inspireren om ook je dag bewust te starten in plaats van direct in de ratrace van het leven te stappen. Ik geloof er namelijk in dat je dag totaal anders wordt met een bewuste start. Ik ervaar hierdoor meer geluk, overvloed en dankbaarheid in het leven. En dat gun ik jou ook! Sterker nog, het is mijn missie om jou te leren dat ook jij een leven in overvloed kunt leven.
Ik start mijn dag met iets dat ik onlangs mijn “Prayer of Present” ben gaan noemen. Dit ritueel heb ik met de paplepel in gegoten gekregen, want thuis deden wij dit op veel ochtenden, maar in ieder geval op iedere zondagochtend. Vroeger noemden wij het thuis “melden”. Papa zei dan: “Kom, we nemen even de tijd om ons te melden” Als kind vond ik dit moment al mooi, maar als tiener natuurlijk absolute onzin. Maar wat is dat “melden” dan? Het is bewust verbinding maken met jezelf, het leven en met wat ons overstijgt. In het kort meld je jezelf bij deze drie present en je spreekt je intentie uit over de dag. Je zegt (in gedachten) zoiets als: Ik ben er en ik wil bewust wat moois van de dag maken!
Hoe ziet dat eruit? Ik doe dit enkel als ik helemaal alleen ben. Ik ben een echt ochtendmens en ben altijd wakker voordat de kinderen wakker worden. Het is voor mij dus relatief makkelijk om even in stilte op de bank te gaan zitten. Maar je kunt dit natuurlijk ook doen terwijl je nog lekker onder de warme dekens ligt. Ik sluit mijn ogen en vouw mijn handen. Zoals je iemand biddend voor je ziet. Deze houding helpt mij contact te maken met mijzelf. Ik sluit mij af voor de buitenwereld, want door mijn handen samen te vouwen vormen zij een cirkel met mijn lijf. Dit voelt voor mij als warm en veilig.
Vaak spreek ik in stilte, maar soms ook hardop. Ik spreek het hoogste in mij aan, mijn essentie, wie ik ten diepste ben. En als ik het gevoel heb dat ik verbonden ben met mijn diepste zijn, spreek ik vanuit hier het leven en God aan. Ik noem dit eerbiedig God, maar misschien gebruik jij een andere naam voor dat wat ons overstijgt. Het universum, de Godin, Het Al…waar jij je goed bij voelt. Daarna dank ik voor de dag die ik ga krijgen. Het woord present draagt dit ook in zich. Je meld je present, aanwezig, maar present betekend ook nog geschenk. En ik neem het geschenk dankbaar aan.
Daarna spreek ik in stilte uit wie ik wil zijn vandaag en geef ik antwoord op de vraag: Wie wil ik dat de mensen vandaag ontmoeten als zij mij tegen komen? Ik kom dan vaak op woorden als liefdevol, geduld, vriendelijk. Ik beëindig mijn gebed met Amen, vooral omdat ik dit meekreeg vanuit mijn opvoeding, maar in de laatste jaren heb ik ook nog een mooie andere afsluiting mogen leren kennen en die luidt als volgt: Zo is het, zo zal het zijn of nog beter. En in feite zit hier dezelfde bevestiging in die het woord amen in zich draagt.
Comments